Tijd voor Verbinding was op bezoek bij Rugpoli Twente. Tijdens dit bezoek viel al meteen op hoe nauw er wordt samengewerkt en hoe kort de overleg structuren zijn.
Laagdrempelig contact
‘Het gebouw is zo ingericht dat je heel makkelijk bij elkaar naar binnenloopt’, vertelt Esmé Nijland, arts Musculoskeletale geneeskunde. De behandelkamers en doorlichtings kamers voor de procedures grenzen aan de spreekkamers van de verschillende specialisten zodat hulp vanuit verschillende disciplines laagdrempelig kan worden ingeschakeld. Daarnaast werkt iedereen samen in één zelfde patiëntendossier, zodat de gedachtegang en argumentatie van een collega kan worden ingezien. Bij vragen of twijfel, is het dan heel makkelijk om met de desbetreffende collega direct op het moment dat de patiënt in de spreekkamer zit contact op te nemen. Bovendien is een gouden regel: je praat met elkaar en niet over elkaar. ‘En we doen leuke dingen samen en humor is wel een belangrijk onderdeel van de Rugpoli familie’, aldus Esmé. ‘We hebben één of twee keer per jaar een grootbehandelaarsoverleg met daarnaast een sociaal programma, een paar keer per jaar formele maar ook informele bijeenkomsten al dan niet met boswandeling en afsluitend borrel in de jachthut. Het helpt enorm om elkaar ook te spreken in een andere setting en dat je ook kunt terugkijken op gedeelde gebeurtenissen. Opleiden doen we in een veilige setting: het is zo ingericht dat er fouten gemaakt kunnen worden omdat er, mede door het gedeelde EPD en een verantwoordelijke hoofdbehandelaar vaste routes worden bewandeld en de patiënt dus uiteindelijk altijd een controle heeft voordat het beleid wordt uitgevoerd.
Talk the talk en walk the walk
Volgens Hanneke Klopper, Bestuurder Rugpoli, is het belangrijk dat men open durft te zijn en fouten durft te maken op de werkvloer. ‘Dat komt de kwaliteit van zorg ten goede.’ Als bestuurder ziet Hanneke het als haar taak om te faciliteren waar de behoeftes liggen van de professionals en het systeem zo veel mogelijk hierop aan te passen. Daarbij speelt ook het geven van het goede voorbeeld een belangrijke rol. ‘Dus talk the talk en walk the walk’, aldus Hanneke. ‘Ik zorg ervoor dat mensen bij me terecht kunnen. Mijn deur staat altijd open en ik kan altijd gebeld worden.’
Uiteindelijk is de rode draad: ‘tijd maken voor en het prioriteren van reflecteren en leren’. Een aantal terugkerende momenten en ideeën die Rugpoli hieraan heeft gekoppeld zijn:
- Een organisatie-brede risico inventarisatie: hier wordt gekeken naar mogelijke problemen in de toekomst die zouden kunnen voortvloeien na het instellen van een nieuw beleid. “ beren op de weg sessie” of wel de “ lunch beren sessie”.
- Samenwerken in 1 patiëntendossier; vaste routes “ Rugpoli straat”.
- Lange patienten bespreking iedere 2 weken niet alleen voor complicaties maar combinatie van MDO (hoe nu verder) en refereer (ter lering).
- MDO binnen de keten met neurochirurgie van extern: wie gaan we verwijzen (elke maand)
- Open leercultuur: afwijken protocol mag bij onderbouwing en tenzij….Men wordt gestimuleerd om dingen te gaan uitproberen en fouten te maken.
- Iedereen die in dienst komt krijgt een inwerktraject waarin ongeveer 2 weken met elkaar meegelopen wordt om elkaars discipline, achtergrond, taal en expertise te begrijpen.
- Goede organisatie en afstemming met bestuurders die ook in de organisatie staan en niet erboven.
- Time-out sessie na aanvaringen: even samenkomen/wat drinken in de jachthut verderop en weer het gesprek met elkaar aangaan;
- Doen wat je zegt: als mensen onderling niet goed samen gaan en bij de managers komen, niet gelijk probleem proberen op te lossen eerst de vraag stellen of ze het zelf al met de desbetreffende collega besproken hebben.
